Yaşam memnuniyeti, bireylerin hayatta mutluluğa ulaşabilmesi ve anlamlı bir yaşam sürdürebilmesi için sahip olmaları gereken temel niteliklerden biridir. Öznel iyi oluşun bilişsel boyutunu oluşturan yaşam memnuniyeti kavramı, bireyin bilişsel değerlendirmelerini içerir. Bu bağlamda, birçok faktörün bu kavramı etkilediği söylenebilir. Bu araştırmanın temel amacı, üniversite öğrencilerinde yaşam memnuniyeti ile günlük stresler arasındaki ilişkide direncin aracı rolünü incelemektir. Bir diğer amaç ise yaşam memnuniyeti, direnç ve günlük stresler değişkenleri arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Nicel araştırma kapsamında korelasyonel tarama ve nedensel-karşılaştırmalı modeller kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu 712 üniversite öğrencisi oluşturmuştur. Veriler Yaşam Memnuniyeti Ölçeği, Günlük Stresler Ölçeği ve Yetişkinler için Direnç Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Araştırma verilerinin analizinde betimsel veri analizi teknikleri, bağımsız gruplar için Pearson Ürün-Moment Korelasyon Katsayısı ve yol analizi yöntemleri uygulanmıştır. Korelasyon analizi sonuçlarına göre, günlük stresler ile yaşam memnuniyeti arasında negatif, günlük stresler ile direnç arasında negatif, direnç ile yaşam memnuniyeti arasında ise pozitif bir ilişki bulunmuştur. Sonuç olarak, dirençliğin yaşam memnuniyeti ile günlük stresler arasındaki ilişkide önemli bir aracı rol oynadığı sonucuna varılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular ilgili literatür ışığında yorumlanmış ve tartışılmıştır.