Mustafa ÜNAL

Şamanizm ya da diğer adıyla kamcılık, kurumsal olarak kendini şekillendirip gelişmeye başladığı yüzyıllarda, daha önden kurumsallaşmasını tamamlayan Orta ve Uzak Doğu dinlerinin temsilcileri konumundaki devletler tarafından açık bir düşman olarak görülmüş ve üzerlerine yüzyıllarca vahşi bir biçimde giderek hem şamanları hem de şamanik inanç ve uygulamaları ortadan kaldırmaya çalışmışlardır. Bütün bunlara rağmen, içinde bulundukları bölgenin dominant dini içinde yaşama imkanı arayan şamanlık, kendini o dine benzeterek söz konusu din ile iç içe yaşama ortamı oluşturmuştur. Sosyolojide bu duruma halk dini adı verilmiştir. Şamanlık yeni din içinde dinimsi olarak devam ettirmesine rağmen, üst dinler hala bunlara karşı savaşını sürdürmektedir. Bu bildiride şamanik inanç ve uygulamalarına Semitik dinlerin tavrını tarihsel bakış açısından ele almaya çalışacağız.

Anahtar sözcükler: Dini ve Siyasi Takibat, Hıristiyanlık, Budizm, İslam, Şamanlık (Kamcılık).