Elif ÖKSÜZ

Bazı edebî metinler görülen anlamının dışında bir de görünmeyen/derin anlama sahiptir. Metinlerde asıl verilmek istenilenler bu derin anlamda gizlidir. Anlatıcı, metindeki örtük anlamı kullandığı çeşitli simgeler aracılığıyla açar. Türk edebiyatında birçok metnin arketipsel kaynağını oluşturan Dede Korkut Kitabı, Oğuzların göçerevli hayat tarzından toplumlaşma sürecine geçişinin simgesel anlatısıdır. Bu incelemede, kitaptaki on iki hikâyeden biri olan Begil Oğlu Emren Destanı’nın başkişisi Emren’in bir birey olarak toplumda yer alma süreci psikanalitik bakış açısıyla tahlil edildi. Bu süreçte rol oynayan av, geyik, at, kılıç, kargı, demir don; ev, yer, dağ ve su simgeleri fenomonolojik yönden değerlendirildi.

Anahtar Kelimeler: Simge, Begil Oğlu Emren Destanı, toplumlaşma süreci, geyik, at, dağ, su kültleri