Erdoğan ALTINKAYNAK

Dede Korkut Hikâyeleri Türk sosyal bilimler alanında hemen her disiplin dalında başvuru kaynağı olabilecek bir eserdir. Bu nedenle kutsal bir metin gibi üzerine düşülmeli, korunmalı ve kollanmalıdır. Her önüne gelen bu hikâyeler hakkında kalem oynatmamalı veya yazılanlar uzman bir heyet tarafından bilim süzgecinden geçirilerek yapılmalıdır.

Dede Korkut Hikâyeleri ile ilgili pek çok yayın yapılmış ve hatta bilimsel çevrede bu yapılan yayınlarla ilgili pek çok tenkit yazısı yapılmıştır. Bilim âleminde bu yazılar ilgiyle takip edilmiş, eserle ilgili kanaatlerin oluşmasında bu tartışmalar önemli bir ölçüt olmuştur.

Türkoloji’nin kurucusu olarak bilinen Fuad Köprülü’nün söylemiş olabileceği bir sözü, Fuad Köprülü’nün kendi ağzından duymuş gibi veya yazdığı bir yazıdan alınmış gibi ifadeler kullanmak, asıl söyleyeni kaynak göstermeden, atıfta bulunmadan vermek popülist bir yaklaşım ve aynı zamanda bilgi kirliliği oluşturuyor. Bu kirlilik daha sonra kurallaşıp kabul görmektedir. Olmayan veya yanlış, hatalı kullanılan bir kelime, bir cümle daha sonraları meşrulaşmaktadır.

Dede Korkut Hikâyelerinin basımlarının birkaç türlü izahı vardır. Bunları, bilimsel veya ticari maksatlı yayınlar olarak ikiye ayırabiliriz. Bir üçüncü yayın tipi de prestij maksatlı yayınlardır. Bilimsel amaçlı yayınlarda hikâyelerin orijinali de verildiğinden kontrol mekanizması da rahatça kullanılmaktadır. Ticari maksatlı yayınlar ise genellikle sadeleştirilmiş, günümüz Türkçesine çevrilmiş olarak ortaya konmaktadır. Tek prestij yayını ise TOBB tarafından hazırlattırılan yayındır. Bu prestij yayında ise hikayeleri sadeleştireceğiz diye, konunun da uzmanı olmayanlara yaptırılan sadeleştirme, Türkoloji ve sadeleştirme hususunda uygun bulunamaz.

Anahtar Kelimeler: Dede Korkut, Fuad Köprülü, TOBB, sadeleştirme, bilgi kirliliği