Fidan UĞUR ÇERİKAN

Toplumsal ritüellerin önemli bir bölümü, mitik dönemlere kadar götürülecek arkaik bir yapıya sahiptirler. Bu anlamda, insanın fizyolojisinden kaynaklı olarak bu arkaikliğe sahip olan unsurlardan biri de koku ve kokuya dair ritüeller olmaktadır. Tespit edilebilen verilerden hareketle Eski Mısır’dan, Asur, Hindistan, Çin, Orta Asya ve Eski Yunan’a kadar geniş bir coğrafyada kullanılan koku, pek çok ritüelde yer almaktadır. İlkel dönemden modern zamanlara kadar farklı toplumlarda benzer işlevler doğrultusunda kullanılan koku, çağdaş insan açısından günümüzde yeni bir formda sunulmaktadır. Bir yönüyle alış veriş kültürünün parçası olan koku; diğer bir açıdan toplumsal hafızanın ortadan kalkmasına yol açacak şartlar doğrultusunda oluşan bir çizgi içerisinde, yeni bir yola girmektedir. Bu çalışma, toplumsal anlamda kokunun tarihsel düzlemdeki ilerleyişini/değişimini ve çağdaş dönemdeki yeniden kurgulanmasına yönelik süreçlerini tarihsel gelişim, işlevsel ve antropolojik bakış açıları çerçevesinde ele almıştır. Konuya ilişkin farklı motiflerde görülen sınıflamalardan ayrı olarak, bir düzenlemeden çok, bireyin ve özellikle bireylerin bileşimiyle oluşan toplumların temel gereksinimleri ve kendilerine sunulanlar, yeni sosyal kodları belirlemeyi hedeflemiştir. Bu anlamda ilkelden moderne gelen süreçte yaşamın farklı evrelerinde kendine yer bulan koku; günümüzde hem bir ticari faaliyet ürünü, hem de bir yönüyle geçmişten getirdiği ritüelleri, değişim dönüşümle yeni formlarda yaşatan bir unsurdur. İnsanoğlunun beklenti ve ihtiyaçlarında var olan benzerlik sürdükçe kokunun yaşam alanı da devam edecektir.

Anahtar Kelimeler: Koku, Koku Kültü, Tüketim kültürü, Türk kültürü, Kültürel bellek.