Okan ÖZKARA

İkinci Yeni’nin en çocuksu şairi olan Ülkü Tamer, şiirlerinde genellikle ölüm ve kaçış izlekleri üzerine yoğunlaşırken yaşamın zorluklarından kurtuluş imgesi olarak çocuğu kullanır. Arzu edilen yeni dünyanın oluşumunda saflığın, temizliğin ve işlenmemişliğin sembolü olarak bilinen çocuklar, ideal insan tipinin oluşumunda önemli bir yere sahiptir. Şiirlerinde genel olarak kırsal yaşamı kent hayatının karşısında ideal olarak yansıtan Tamer; bireyin kalabalıklar arasında kendilik değerlerini koruyamayacağını, varlık alanını kendine özgü bir biçimde oluşturamayacağını ve bunun sonucunda oluşabilecek bunaltıya girmekten kaçınamayacağını sıklıkla işler. Dolayısıyla, çocuk imgesini sık sık kullanan Ülkü Tamer’in, şiirleri üzerine yapılan çözümleme çalışmasında; ana hedef olarak, ideali yansıtan yeni bir dünyanın oluşumunda çocukların varlık alanlarının şiirler üzerinden değerlendirilmesi belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: Varoluş, Yeni Dünya, İkinci Yeni, Ülkü Tamer, Çocuk