Hafize DİNDAROĞLU - Zühal DİNDAROĞLU - Kubilay GEÇİKLİ

Bu çalışmada, Paulo Coelho'nun 1988'de yayımlanan Simyacı adlı eseri, endüstriyel dönemin özellikleri açısından ele alınmış ve eserde endüstri, toplum, birey ve bilginin etkileşimi analiz edilmiştir. Simyacı eserinde bilgiye ve kitaplara artan önem vurgulanmakta ve bilginin ve yazılı kaynakların değeri, ana karakter Santiago’nun çökmüş bir kilisenin önünde durmasıyla sembolize edilmiştir. Bu durum, Orta Çağ düşüncelerinin yerini endüstriyel dönemde bilimsel ve akılcı yaklaşımların almasına işaret eder. Kilisenin harabe durumu geçmişin olumsuz yanlarını yansıtırken, önündeki büyük incir ağacı yaşamı ve yeniden doğuşu temsil etmektedir.
Ana karakter, hayallerini gerçekleştirmek için koyunlarını satarak bir yolculuğa çıkmış ve bu süreçte yeni bilgiler ve beceriler edinmiştir. Çobanlık, öğretici bir meslek olarak ele alınmış ve dini unsurlarla ilişkilendirilmiştir. Santiago’nun bilgide derinleşme ve kendini geliştirme arzusu, yalnızlığı ve yaşam sevincini kitaplar aracılığıyla ifade etmesi, bireyselliği öne çıkaran endüstriyel toplumun bir yansımasıdır. Kitap okuyan ve bilgiye, yeniliklere ulaşabilen bir çoban, toplumdaki meslek rollerinin değişebileceğini ve bilgiye erişimin demokratikleştiğini göstermektedir.

Ayrıca eserde, değişim ve yeniliğe açık olmanın pozitif yanları, bilgi ve pratik deneyimin önemi ortaya konulmuş ve bilgelik ile bireysel gelişim süreçleri analiz edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Endüstriyalizm, Bilim, Bilgi, Dönüşüm, Yenilik, Bireyselcilik