Diana MIKELADZE

Makalede James Joyce'un romanlarına dönük bilim ve edebiyat çevrelerinin devam eden ilgisi üzerinde durulmuştur. Çalışmada James Joyce'un romanlarında kullandığı yenilikçi anlatım teknikler modernist edebiyatla doğrudan ilişkili biçimde tartışılmış, analiz edilmiş ve değerlendirilmiştir. İncelemede ele alınan konunun güncelliği belirlenmiş ve her şeyden önce Joyce'un modernist edebiyattaki etkisinin bilimsel edebiyat eleştirisinde asıl merkez meselelerinden biri olmaya devam ettiği ortaya konulmuştur. Joyce'un eserleri edebi dönüşüm, gelişim ve değişim noktasında güçlü ve hala devam eden bir etkiye sahiptir. Çalışmada sunulan özel örnekler, Joyce'un çalışmalarındaki yeniliği ve yazarın temel edebi standartlardan saptığı sanatsal yöntemleri göstermektedir. Çalışmada, Joyce'un eserlerinde yabancılaşma, yer değiştirme, hayal kırıklığı ve varlık sıkıntısı gibi izlekler araştırılmıştır. Bu izleklerin her biri yaşanılan dönemin perspektifinden değerlendirilmiş ve modernizmin yirminci yüzyılın sosyo-politik ve kültürel olaylara benzersiz bir tepki gösterdiği tespit edilmiştir. Genel olarak Joyce'un modernist edebiyatı oluşturan en yenilikçi dil deneyleri yakından gösterilmeye çalışılmıştır. Joyce'un “Ulysses” ve “Sanatçının Genç Bir Ressam Olarak Portresi” gibi modernist romanları klasik edebiyat standartlarından farklılık göstermektedir. Bilinç akışı ve dilsel deneyler de dahil olmak üzere karmaşık anlatım teknikleri, edebi araştırmalarda ifade sınırlarının ve dilin doğasında var olan olanakların tartışılmasına zemin hazırlamıştır. Bu tür henüz tümüyle çözüme kavuşturulamamış tartışmalar modern bilim çevresi için büyük bir zorluk oluşturmaya devam etmektedir.

Anahtar kelimeler: yabancılaşma, yerinden olma, hayal kırıklığı, varoluşçuluk, içgörü, sembolizm, bilinç akışı.