Sibel Bülbül PEHLİVAN

Suudi Arabistan’ın 2000-2010 yılları ve 2010-2020 yılları arasındaki güvenlik politikaları incelendiğinde Suudi Arabistan’ın Rejim’inin güvenliği noktasında iç tehditlerinde herhangi bir değişiklik olmamasına rağmen dış tehditlerinde değişim ve dönüşüm yaşandığı görülmektedir. Dolayısıyla iç tehditleri ilişkili dış tehditle dengelemek için sergilediği ittifak ilişkilerinde iç tehditleri aynı olmasına rağmen ilişkili dış tehditler ve ana tehdit değişikliğe uğramıştır. Bu durumda bize devlet davranışlarının ve ittifak ilişkilerinin anlık güvenlik tedbirleri olarak sürekli yeniden kurulduğunu göstermektedir. Uluslararası sistemin dinamik yapısı olarak da görülen tehditler ve ittifak ilişkilerindeki değişim bölgesel güçler için çok yönlü bir yaklaşımı gerekli kılmaktadır. Bu durum Suudi Arabistan’ın devlet yapısının monarşik olması, halkın devlet dışında rakip bağlılıklara sahip oluşu ve ekonomik özelliklerinin rantiyer devlet oluşu gibi özelliklerinden de kaynaklanmaktadır. İç tehditlerle rejimin güvenliğinin devletin güvenliğinden daha önemli ve öncelikli görüldüğü toplumlar için yerel özelliklerinin de buna müsait oluşundan dolayı güvenliklerini sağlamak için çok katmanlı etkenlere sahip olması gerekmektedir. Suudi Arabistan için bu etkenler iç tehditlerden, iç tehditle ilişkili bir dış tehditten, bölgesel ve küresel tehditlerden oluşmaktadır. Bu durumda Suudi Arabistan’ın iç tehditleri ile ilişkili dış güçlerle ittifak yapmasına, iç ve dış tehdidi birbiriyle dengelemesini ifade eden çift dengeleme stratejisini doğurmaktadır. Çift dengelemenin mümkün olmadığı durumlarda da çeşitli reformlar, sosyal yardımlar ve iş birliği girişimleri devreye girmektedir.

Anahtar Kelimeler: Suudi Arabistan, bölgesel güç, güvenlik stratejisi, çift dengeleme stratejisi, iç ve dış tehditler.