Harun DEMİRKAYA

Ersin SARPEL

Eğitim ve geliştirme faaliyetleri temel insan kaynakları işlevlerinden biridir. Artık günümüzde baş döndürücü bir hal alan teknolojik gelişmelere uyum sağlayabilmek, kuşkusuz eğitim ve geliştirme faaliyetleri ile mümkün olacaktır. Kaçınılmaz köklü dönüşümlerin yaşanmaya başlayacağı önümüzdeki süreçte bir örgütün dinamik kalabilmesi, değişim ile gelen yeni gelişmelere uyum yeteneğine bağlı olacaktır. Bu uyum ise örgütlerdeki çalışanların sahip oldukları bilgi ve beceriler oranında sağlanabilir. İnsan Kaynaklarının değişime uyum sağlaması, bilgi ve becerilerini artırarak, güncelliğini koruması ancak eğitim ve geliştirme uygulamaları ile mümkündür. Eğitim ve geliştirme uygumaları teknolojik gelişmelerden oldukça etkilenmektedir. Teknolojiki gelişmelerin iki önemli boyutu ön plana çıkmaktadır. Birincisi; bilişim teknolojileri sayesinde eğitim ve geliştirme uygulamaları okul duvarlarının dışına taşmış, her an, her yer, eğitim yapılabilir hale gelmiştir. İkincisi ise; bilgiye ulaşmak kolaylaşmış, bilginin el değiştirme hızı akıl almaz ölçülerde artmış ve aktarılan bilginin içeriği oldukça zenginleşmiştir. Öte yandan, bilgisayar olanaklarına sahip olanlarla olmayanlar arasındaki sayısal uçurum, burada eğitim ve geliştirme sürecinde bir başka boyuta dönüşerek, ortaya çıkmaktadır. Bu sorun; eğitim teknolojilerine sahip olanlarla olmayanlar arasındaki sayısal uçurum olarak görülmektedir. Bu bireylerin, örgütlerin ve ülkelerin önündeki temel eğitim sorunlarından biridir. Bu çalışma literatür taraması yöntemiyle yürütülmüştür. Sonuç olarak; Endüstri 4.0 süreci ile yeni mesleklerin ortaya çıkacağı, bazı mesleklerin ise önceki sanayi devrimlerinde olduğu gibi kaybolacağı, önümüzdeki dönem iyi analiz edildiğinde eğitim ve geliştirme faaliyetlerinin öneminin artacağı değerlendirilmektedir.

Anahtar Kelimeler: Eğitim ve geliştirme, teknoloji ve eğitim, Endüstri 4.0, sanal gerçeklik, bulut bilişim, yapay zekâ.