Irina A. ZHERNOSENKO

Bu makale Altay’da bulunan kutsal mekanlar üzerine yapılan araştırmalara kutsallık fenomenolojisi bağlamında odaklanarak, Altay bölgesinin kültürel mekanlarının özel niteliklerini incelemektedir. Konunun önemi kutsallık fenomenolojisi ile ilgili kuram ve belirli kutsal nesneler üzerine yapılan deneysel çalışmalar arasındaki söylemsel farklılıklardan ortaya çıkmaktadır. Bu doğrultuda, çalışma kutsal yer kavramının bulgusal ve kuramsal anlamını kültürel ve felsefi çözümleme yöntemleri ile tespit etmeyi ve bu kavramın yapısının açıklamayı amaçlamaktadır. Araştırmanın yöntemi anlambilim kuramı, tarihsel ve kültürel bölgeler kuramı (HCZ), zamansal bölgeleme (Chronotope) ve bölgesel zamanlama (topocrone) gibi kuramlara dayanmaktadır ve kutsal merkez olgusunun kriterlerini ve sınırlılıklarını belirlemede bu yöntemler kullanılmaktadır. Yapısal ve anlambilim yöntemlerinin uygulanması hem eski dönemlerde hem de günümüz sosyokültürel alanda çalışmanın anlambilim şifrelerini ve işleyiş biçimlerini açıklama konusunda önemli göstergeler sunacaktır. Çalışmalarımız sırasında “kutsal merkez” tanımını kültürel koruma ve yaratma işlevleri olan özel bir tarihsel ve kültürel olgu olarak yaptık; Eski ve modern geleneksel kültürlerin sakral objeleri üzerinde çeşitlilikleri ile ilgili karmaşık çalışmalar için araç sağladığından, bu tanımın akademik uygulamaya girişini doğrulamıştır. Çeşitliliklerine göre hem eski hem de günümüz kültürlerinin kutsal nesnelerinin karmaşık incelemelerinde önemli bir araç olacağı için, bu tanım akademik çalışmalar alanına önemli bir katkı sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler: Kutsal mekan, Topokron, Kronotop, Kültürel Mekan, Altay